ชีวิตเราจึงมีค่า... มีค่าทุกลมหายใจ

เสี้ยวหนึ่ง

วันก่อนนั่งสมาธิเล่นๆมันแวปขึ้นมาถึงชีวิตตัวเองว่าช่างเหมือนกระแสน้ำที่ไหลไปเรื่อยๆถ้าในทางธรรมจะบอกได้ว่าเรามีชีวิตที่ไหลไปสู่จุดหมายเดียวกันคือความตาย.....ในระหว่างการเลื่อนไหลไปของน้ำตามแรงกระแทกและกระทำของสิ่งต่างๆที่มาเกี่ยวข้องด้วยไม่ว่าจะเป็นงาน อุปสรรค ความสุขสบาย ความรักหรืออารมณ์อื่นใดๆล้วนเกี่ยวเนื่องด้วยกันกับตนเองทั่งสิ้น ตามแรงกรรมของตัวและความผุกพันกันหรือการชดใช้อย่างไม่มีสิ้นสุดของชีวิตอันยากลำบากในบางคน คงไม่ต้องถามว่าทำไม ถ้าจะคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่เหตุบังเอิญและไม่มีเหตุบังเอิญในชีวิตเราหรอกครับ แล้วเราจะเรียกร้องและการชดเชยจากสิ่งใด กรรมเป็นบ่อเกิด กรรมเป็นเผ่าพันธุ์ และผู้ที่ต้องรับผลแห่งกรรมนั้นคือตัวเราเอง การทำสิ่งต่างๆย้อมจะรู้อยู่แก่ตัวว่าดีหรือชั่ว เหมาะแก่ศีลธรรมมากขนาดไหน แต่เมื่อความโลภ กิเลสยังมีอยุ่สามัญสำนึกย้อมมองไม่เห็นถึงโทษทุกข์แห่งกรรม คนเราจะคล้ำครวญไปใย จะดีใจไปทำไม เมื่อที่ได้และเสียไปนั้นแค่ทางผ่าน เดี๋ยวมันก็เลยไป ผ่านชีวิตคุณไปจะมีใครจดจำได้ถึงสิ่งใดบ้างที่คุณได้กระทำไว้ ย่อมมีแน่นอนคุณต้องเป็นหนึ่งในใจของใครบางคนและบางคนก้อจะเป็นหนึ่งในใจคุณเช่นกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปกาลเวลากลืนกินทุกๆอย่าง ยังจะมีอะไรเหลืออีก ในสภาวะหนึ่งที่จุดนั้นไม่มีเวลา ไม่มีสรรพสิ่งที่มองเห็นด้วยตา ไม่มีมิติ ที่สัมผัสด้วยมือ คุณจะอยู่แบบไหน เตรียมตัวไว้แล้วหรือเปล่า ไม่ใช่โลกแห่งความตายแต่คืออีกมิติหนึ่งที่จำได้ฝั่งใจติดตาผมมาและกำลังจะไปให้ถึงจุดนั้น จะอีกนานแค่ไหน อีกนานแค่ไหน?????

วันมาฆะ "ให้อะไรกับเรา?" | ไทยโพสต์

วันมาฆะ "ให้อะไรกับเรา?" | ไทยโพสต์

ทุกๆขั้นตอนล้วนเชื่อมโยงกัน ขอความเจริญในรสแห่งพระธรรมได้มีแก่ท่านที่รักทุกท่าน

สังคมออนไลน์(social network)

ระบบเดี๋ยวนี้มันกว้างมากฟังข้อคิดจาก http://www.krukad.com/drupal/node/271 หรือขนาด Mark Zuckerberg ผู้ก่อตั้งเฟซบุ๊ก http://www.manager.co.th/CBiZReview/ViewNews.aspx?NewsID=9530000166935
สังคมบนโลกปัจจุบันที่เปิดกว้างจริงๆที่มาคู่กับการได้เรียนรู้และพัฒนาเพื่อวัตถุประสงค์ใดก้อตาม ทุกอย่างยังคงก้าวเดินไปสู่โลกหน้ากัน จะมีไม๊ที่คุณเป็นห่วงผมและเราต่างห่วงกันและกันอย่างจริงใจ ชีวิตที่มีเพื่อแบ่งปันกันและกัน สันติย่อมไม่ขาดไปจากโลก


คิดว่าจะเจอ

โล่งอก

เวลาผ่านมานานมากแล้วสักราวๆ ๒๐ กว่าปี ผมทำผิดพลาดเรื่องหนึ่งที่เก็บมาจนสอง
สามวันที่ผ่านมา ได้พบเจอ...และได้ขอให้คนๆนั้นยกโทษให้ซึ่งทุกอย่างผ่านไปด้วยดี
ปมที่ฝั่งใจผมอยู่ได้รับการปลดปล่อย ขอบคุณในความเมตตาของเธอ ผมยินดีมากที่
เธอได้รับสิ่งดีๆตอบแทนกลับมาสู่ชีวิต ผมไม่ห่วงแล้วตอนนี้และมันได้ผ่านไปเช่นเรื่องราว
อื่นๆที่เคยค้างคาและรบกวนจิตใจภายในมานาน ขอมุ่งหน้าสู่การสะสางปมภายในต่อไปจนกว่า
จะถึงเป้าที่หวังเอาไว้ http://www.ryt9.com/s/tpd/1082185 แวะไปดูน่ะครับ
เผื่อจะได้พบเห็นอะไร สำหรับผม ๒.๕ เอาก้อได้ ที่ทำมาไม่เคยได้เลย คราวนี้รู้แหละ
มาลุยกันสักตั่งเหอะนา