ผมเข้าสู่ตลาดหุ้นด้วยความไม่เข้าใจและงงนับจากปีพศ.2536 จนถึงตอนนี้ผมยังไม่เลิกที่จะสนใจและเฝ้ารอเวลาเหมือนเดิม
เดิมที่ก่อนที่จะเข้าสู้ตลาดหลักทรัพย์ คำนี้ไม่เคยติดหรืออยู่ในสมองหรือความสนใจเลยสักนิดเดียว วันๆหนึ่งผ่านไปด้วยการเฝ้ารอ
ลูกค้ามาซื้อของนับจากเช้าจนค่ำกว่าจะได้ปิดร้านและพักผ่อนนอนเอาแรงเพื่อเปิดในวันถัดไปอีกเป็นวัฎจักรเช่นนี้อยู่หลายปีดีดัก
คำว่าการลงทุนไม่เคยเกินไปกว่าการซื้อสินค้ามาเข้าร้านแล้วขายออกไป ไม่เคยได้เรียนรู้วิธีการลงทุนอี่นใดนอกจากนี้จริงๆ
จนวันนั้นน้องสาวมาหาที่บ้านและได้ไปที่นวกิจ(ตอนนี้ปิดไปแล้วครับ)บนธนาคารทหารไทยชั้น 3 หน้าโรงพยาบาลสุราษฎร์ธานีผมไม่เคยขึ้นไปห้องค้าเลยและนั้นเป็นคราวแรกจริงๆที่ได้สัมผัสบรรยากาศแห่งการลงทุนเก็งกำไรพร้อมเจอะเจอกับคนที่คิดว่าการลงทุนด้านนี้ให้ความหวังได้หรือให้ผลตอนแทนที่ดีกว่าการรอดอกเบี้ยหรือการซื้อหวย จนตอนนี้น้องสาวหยุดการลงทุน(เก็งว่าจะรวย)ไปนานมากแล้วแต่ผมยังไม่เลิก(ทำได้ไง) โบรกที่เคยใช้บริการยุบไปแล้วแต่ผมยังคงอยู่ที่ตลาดเช่นเดิม(ฮึๆๆๆๆๆ) หลายปีผ่านมาจนลูกโตจะเข้ามหาฯผมก้อยังอยู่กับตลาดได้เรื่อยมา ชีวิตที่ผ่านมาและสิ่งที่ได้พบเจอในตลาดกับวัยที่เพิ่มมากขึ้นทุกปีผมได้เรียนรู้อย่างไม่จบสิ้นจากตลาดทุนและสภาพของคนที่วนเวียนเข้าแล้วออกหรือจากการสนนทนาในเวปบอร์ทต่างๆ จากอินเตอร์เนตที่ความเร็วแค่ 54 k จนตอนนี้ที่กดปั๊บมาปุ๊บให้ความรู้สึกที่ต่างกันมากจริงๆจากการบอกมาเก็ตติ้งให้คีย์คำสั่งจนเดี๋ยวนี้สั่งเองเสร็จภายในเวลาแค่นิดเดียว
เราต้องพัฒนาความเข้าใจและเรียนรู้เพื่อจะก้าวไปสู่หนทางที่ดีกว่าเดิมตลาดสอนผมแบบนี้ หุ้นหลายๆตัวสามารถก้าวข้ามจุดตกต่ำได้อย่างสวยงามและให้ผลตอบแทนที่ดีแก่นักลงทุนที่มองเห็นคุณค่าของมัน เช่นเดียวกันอีกด้านหนึ่งความสวยงามในอดีตราคาที่เคยร่งเรืองโชติช่วงชัชวาลย์จนเดี๋ยวนี้มองหาไม่เห็นก็มีให้เห็นอยู่จุดที่เคยขึ้นไปและสวยงามเดี๋ยวนี้เหมือนเศษกระดาษก้อมีเช่นกัน
ทุกๆอย่างขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัย(ธรรมดาโลก) และไม่เคยมีอะไรเป็นเช่นนั้นได้ตลอดกาล(ก้อธรรมดาโลกอีกแหละครับ)
จนเดี่ยวนี้ผมยังคงทำความเข้าใจและคุ้นเคยกับตลาดเช่นเดิมฮ่าๆๆๆๆๆ คนกันเองไม่ต้องเกรงใจชอบตัวไหนก้อซื้อเพื่อวันหนึ่งข้างหน้า
ชังตัวไหนไม่ต้องดูมัน บริษัทไหนดีมีธรรมาภิบาลโปร่งใสชัดเจนไม่เล่นเล่ห์ช่วยๆเค้าหน่อยเราก้อจะลงทุนในหุ้นคุณมะเราจะไปด้วยกันเดินไปด้วยกันจนวันหนึ่งที่คุณเปลียนไปฮ่าๆๆๆๆๆ(สำนวนใครนี่) อย่าว่ากันน้าถ้าต้องจากกันไปวันหนึ่งเมื่อคุณเปลี่ยนไป
ความสวยงามของชีวิตคือการได้พัฒนาตนเองนั้นคือการเรียนรู้สั่งสมและตกผลึกจนได้อะไรที่เป็นหนึ่งเดียวกับคุณหรือคือการฝึกฝนจนกว่าคุณจะก้าวพ้นไปสู่จุดที่ต้องการโดยที่ไม่ต้องใช้เพลงนี้ของพี่โสมเค้าเอ้าลองฟังดู
http://www.doohoon.com/songs/song1.htm
อนาคตรออยู่ ปัจจุบันทำมันไป อดีตสอนเราและให้ข้อคิด ทุกๆอย่างให้อะไรเราเยอะแยะไปหมดชีวิตมีตรงไหนไม่น่าอภิรมย์กันหรือท่านทั่งหลาย สู้โว้ย!!!!!
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น