ความผาสุกที่แท้จริง

ความผาสุกจะหาได้จากที่ไหน ?

http://www.morkeaw.net/k-happy.html

จากเวปหมอเขียว ที่ทำให้สะดุดมากคือ สาระแท้อันเป็นประโยชน์สูง สุดที่แท้จริงของมนุษย์ คือ จิตใจที่ผาสุกอย่างยั่งยืนเท่านั้น นอกนั้นไม่ใช่สาระแท้ ไม่ใช่ประโยชน์แท้เลย จริงหรือไม่

อีกอันคือ http://thai.mindcyber.com/modules.php?name=Sections&op=viewarticle&artid=223&page=1

ภายในจิตใจถ้ามิได้แก้ไขความเคยชินที่ไม่ดี ได้แต่หาวิธีกำจัดภัยจากภายนอกย่อมไม่ได้ การกำจัดภัยเริ่มต้นที่จิตภายใน

“อันที่จริงกายนี้กระสับกระส่าย เป็นดังฟองไข่อันผิวหนังหุ้มไว้ ก็บุคคลผู้บริหารกายนี้อยู่ พึงรับรองความเป็นผู้ไม่มีโรค ไม่เจ็บป่วยได้ แม้เพียงครู่เดียว ก็จะมีอะไรเล่า นอกจากความเป็นคนโง่เขล่า เพราะเหตุนั้นแหละท่านพึงศึกษาอย่างนี้ว่า เมื่อเรามีกายกระสับกระส่ายอยู่ แต่จิตของเราจะไม่กระสับกระสายเลย”
(พระไตรปิฎกเล่ม 17 ข้อ 1 “นกุลปิตาสูตร)

สังโยชน์ กิเลสที่ผูกมัดใจสัตว์, ธรรมที่มัดสัตว์ไว้กับทุกข์ มี ๑๐ อย่าง คือ
ก. โอรัมภาคิยสังโยชน์ สังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ ได้แก่
๑. สักกายทิฏฐิ ความเห็นว่าเป็นตัวของตน
๒. วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย
๓. สีลัพพตปรามาส ความถือมั่นศีลพรต
๔. กามราคะ ความติดใจในกามคุณ
๕. ปฏิฆะ ความกระทบกระทั่งในใจ
ข. อุทธัมภาคิยสังโยชน์ สังโยชน์เบื้องสูง ๕ ได้แก่
๖. รูปราคะ ความติดใจในรูปธรรมอันประณีต
๗. อรูปราคะ ความติดใจในอรูปธรรม
๘. มานะ ความถือว่าตนเป็นนั่นเป็นนี่
๙. อุทธัจจะ ความฟุ้งซ่าน
๑๐. อวิชชา ความไม่รู้จริง;

พระโสดาบัน ละสังโยชน์ ๓ ข้อต้นได้,
พระสกิทาคามี ทำสังโยชน์ข้อ ๔ และ ๕ ให้เบาบางลงด้วย,
พระอนาคามี ละสังโยชน์ ๕ ข้อต้นได้หมด,
พระอรหันต์ ละสังโยชน์ทั้ง ๑๐ ข้อ;

จะดีกีกว่า่าไหม?
ถ้าเปลี่ยน “การสะเดาะเคราะห์ เป็น “การคิดเชิงวิเคราะห์”
ถ้าเปลี่ยน “การบูชาราหู” เป็น “บูชาคนที่ควรบูชา”
ถ้าเปลี่ยน “การตัดกรรม” เป็น “การตัดพฤติกรรม”
ถ้าเปลี่ยน “ไม่เชื่ออย่าลบหลู่” เป็น “ไม่เชื่อต้องศึกษา”
ถ้าเปลี่ยน “ผลประโยชน์” เป็น “ประโยชน์สุข”
ถ้าเปลี่ยน “ชื่อ-นามสกุล” เป็น “การเปลี่ยนวิธีคิด”
ถ้าเปลี่ยน “คำด่า” เป็น “คำแนะนำ”
ถ้าเปลี่ยน “เก่งแต่โกง” เป็น “เก่งและดี”
ถ้าเปลี่ยน “อยากรู้” เป็น “อยากเรียนรู้”
ถ้าเปลี่ยน “ความทุกข์” เป็น “ความสุข”
ถ้าเปลี่ยน “ริษยา” เป็น “มุทิตา”
ถ้าเปลี่ยน “อุปสรรค” เป็น “อุปกรณ์”
ว.วชิรเมธี

ขืนทำ...จะช้ำใจ
อย่าทำงานจนป่วยตาย อย่าหลงเสน่ห์อบายมุข
อย่ามีความสุขที่ผิดศีลธรรม อย่าจำแค่เรื่องเลวร้าย
อย่าสบายจนเคยตัว อย่ากลัวที่จะก้าวไปข้างหน้า
อย่าบ้าฟังคำคนสอพลอ อย่ารอให้พระเจ้ามาช่วย
อย่ารวยบนความฉ้อฉล อย่าเป็นคนเห็นแก่ได้
อย่าใช้คนไม่เหมาะสมกับงาน อย่าปากหวานจนเสียระบบ
อย่าคบคนมองโลกในแง่ร้าย อย่าขายศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์
อย่าเป็นชาวพุทธแต่พึ่งไสย อย่าสนใจแต่เรื่องของตัวเอง
อย่าเก่งอยู่คนเดียว อย่าเที่ยวเกินขอบเขต
อย่าใช้พระเดชจนลืมพระคุณ อย่าพึ่งใบบุญคนอื่นตลอดกาล
อย่าชำนาญในเรื่องชั่วชั่ว อย่าเมามัวกิน กาม เกียรติ
อย่าขึ้งเคียดต่อคนที่คิดต่าง อย่าปลูกต้นกร่างต้นไทร
อย่าลืมใครผู้เคยทำคุณ อย่าสนับสนุนคนพาล
อย่าให้ทานกับคนไม่เห็นคุณค่า อย่ายกเงินตราขึ้นเป็นพระเจ้า
ว.วชิรเมธี