ไปเช้งเม้งมาน่ะจะโชว์

ออกจากบ้านเมื่อ เสาร์ ที่ 3 เม.ย. 53 กว่าจะถึงจันดีบ่ายสามกว่าๆแล้ว ไม่ต้องทำอะไร เพราะน้องทำให้หมดแล้ว ต้องเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องเช็คระบบในระยะ 90,000 กม. น้องเขยจัดการให้หมดอีกแหละ ส่วนตัวเองไปช่วยน้องเฝ้าร้านแล้วคุยกับอาม่า มีกู๊จิน น้องเต้ น้องเตย มาด้วย(ไม่มีรูปช่วงนี้เพราะยังไม่ได้ซื้อกล้องเลย) พอค่ำเราแห่กันไปนอนบ้านติ๋มกันหมด เดี๋ยวนี้ไม่นอนบ้านม้าแล้วเพราะไม่อยากไปทำให้ป๊านอนไม่หลับ ในฐานะที่เราเป็นคนนอนดึกเดี๋ยวจะมาถามเราอีกว่าอะไรจริงไม่จริงอีก(หวั่นๆใจปนกลัวนิดๆ) พอเช้ามาอืม...เราเองเป็นคนตื่นเช้าอยู่แล้วสบายครับคนอื่นยังไม่ตื่นกันเลย ไม่รู้ทำอะไรดีแต่มีที่ค้างจากเมื่อค่ำวานว่าต้องทำคอมของลูกสาวเสียหน่อย ก็เสร็จน่ะ ใกล้เช้าจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อย ไปที่ร้านเพื่อเตรียมของกัน กว่าจะได้ออกเกือบ 6.30 ว่าจะรีบกันแล้วน่ะ แต่ไม่นานเพราะไปทำที่หลุมแป๊ปเดียวเอง กลับมาเตรียมตัวไปทำบุญให้น้อง(ลูกพี่ลูกน้อง)ของป้า(ที่เสียไปแล้ว)เป็นพี่ใหญ่ของป๊า เป็นมะเร็งตายไปสัก5-6 ปีมาแล้ว แต่น้องเพิ่งมาเสียเมื่อตุลาคมที่ผ่านมาที่อเมริกาศพอยู่ที่โน้น น้องเพิ่งจะ 36 ปีเองน่ะ นี่พี่สาวเองก้อเป็นเหมือนกันเพิ่งผ่าตัดมาด้วยก่อนตรุษจีนเอง ไม่รู้ว่าจะเป็นไงต่อไป? กว่าจะเสร็จทำบุญที่วัดมะนาวหวานเกือบบ่ายโมงเลย ออกจากจันดีจะไปดอนสักต้องย้อนมาทางสุราษฎร์เพื่อไปเข้าสายเซาร์เทินเพราะระยะทางมันสั้นกว่าอ้อมไปทางนครฯ ตอนแรกไปถึงที่ท่าเจ้าหน้าที่บอกว่าต้องรอจนประมาณหนึ่งทุ่มน่ะ (ออออย) เอ้ารอก็รอไหนๆก็แล้วใจเย็นๆน่ะพี่น้อง นั่งรอในรถไปหนึ่งชั่วโมงจนสี่โมง ก้อจัดการไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่าเอาอาหารตามสั่งนี่แหละเรากินราดหน้าเฟ้ย (อยากกินผักครับ) ได้ยินเสียงเรียก.......